Bir iki gün
önce gerçekleşmiş, benim için çok önemli olan bir şeyi paylaşmak istiyorum.
Yazdığım bir yazının beni hiç tanımayan birileri tarafından onaylandığını,
beğenildiğini bilmek…
Kitapseverlersokakta
adı altında toplanan bir grup çok tatlı insan var instagramda. Bir süredir
onları yaz bloglarında paylaştıkları yazıları takip ediyordum. Onlarla ilk
tanışmam üniversitemizdeki şiir dinletisinde oldu aslında. Küçük renkli
kağıtlara yazdıkları, yuvarlayıp güzelce fiyonladıkları şiirlerden almamla
başladı yüzümü güldürmeleri. Henüz tam anlamıyla tanımasam da onları
kalplerinin güzelliğini hissedebiliyorum.
Neyse asıl
konuya dönecek olursak, kendi blogları için yazar aradıklarını duyunca daha
önce yazmış olduğum bir kenarda bekleyen deneme varimsi yazıyı gönderdim
onlara. Bir gün sonra da “Kaleminize sağlık” la başlayan o güzel maili aldım. İki
cümleydi yüzümde güller açtıran. Aslında iki cümlenin arkasına sığınmış ve
benim belki de çok uzun zamandır beklediğim o beğenilme duygusunun verdiği haz.
Müthiş şeyler
ortaya çıkarmadığımı biliyorum. Gelecek yüzyılın Kafka’sı ben olmayacağım
farkındayım. Yine de yazdığıyla birine dokunmuş olduğunu bilmek paha
biçilemezmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder