yaşıyorum

Sar kollarınla rüzgar Hiç bırakma beni Herkes gitsin sen gitme deniz Dalgaların kaplasın tüm vücudumu Paylaşın sonsuzluğunuzu benimle Ve hiç sahip olamayacağım sevgilime götürün beni Kaybetmeden önce benliğimi Son kez bakabileyim gözlerine Usulca, aşkla, sahiplenircesine Kavuşturun ruhumu özgürlüğe Geriye sadece bir damla yaşamak

Yaprak

Bir yaprak düştü yere

Sanki günahlarımıza katlanamayıp isyan edercesine

Süzüldü havada bir o yana bir bu yana

Ve kondu narince gecenin sessizliğine

Bir damla düştü bulutlardan

Kirlerimizi temizlemek istermişçesine

Hızlı ve yolundan şaşmadan

Kondu kalbimin en derinliklerine.

Dimdik Ayakta

Ne ile ilgili yazmak istiyorum bilmiyorum. Söylemiştim sadece yazmak istiyorum. Ağzımı açıp tek kelime edemezken buraya sayfalarca yazmak istiyorum. Parmak uçlarım sızlasa da güneş artık yüzünü göstermekten sıkılsa da yazmak istiyorum. Sanki bu şekilde ruhum huzur bulacak, sanki böyle kafam rahata kavuşacak.

Ne dinlemek istersiniz bilmiyorum. İlk defa kelimelerimi haykırırcasına işliyorum bir yere, belki de kimsenin uğramayacağı bu yere. Açıkçası sonuç çokta önemli değil. Kimse duymasa da bağırmak istiyorum burada.

Öyle çok rahat bir hayat yaşamadım hiçbir zaman. Beni çok seven arkadaşlarım oldu, çok sevdiğim insanlar oldu, beni yarı yolda bırakıp kaçanlar da oldu, verdiği sözleri sanki her gün yeniden verirmiş gibi benimle olanlar da oldu, oluyor da. Ben şuna inanırım eğer üzüntüyü tatmazsan mutluluktan haz alamazsın. Yaşadığım şeyleri keşke yaşamasaydım demiyorum çünkü her şey insanı daha da olgunlaştırır. Sana hakaret edenlere, seni kıranlara rağmen gülerek baka biliyorsan gökyüzüne, selam verebiliyorsan her gün gördüğün ama hiç tanımadığın insanlara önemi kalmaz diğer şeylerin. Yaşamana bak sen. Buradaysan ve hala ciğerlerine giriyorsa bu hava imkansız diye bir şey kalmaz. Sen istedikten sonra olmayacak bir şey kalmaz. Zamanla diz çöker bütün zorluklar. Sen de gururla çiğnersin onları bir bir ve yükselirsin dokunmak için hayallerine. Biraz umut, biraz karalılık, biraz kendine güvenle...

Nasıl Geldim?

Bazen biraz umuttur hayata bağlayan bazen bir ağız dolusu gülümseme bazen de bir avuç duygudur işte...

İlk Cesaret

Bazen anlatmak istersin. Sadece anlatmak, sadece dinlenmek. İçindekilerin bir şekilde bir yerde olmasını istersin çünkü bu seni rahatlatacaktır. Okunmasalar bile düşüncelerin yazılmış olacak, sen yazmış olacaksın. 
İşte bu yüzden yazıyorum; beni rahatlatması için. Çıkan düşünceler nasıl olursa olsun yazmış olmak beni mutlu ediyor ve ben bu mutluluğu paylaşmak istiyorum. İstiyorum istemesine ama bunu gerçekleştirme cesaretini kendimde bulmak da benim için oldukça zor oldu bunu söylemeden edemeyeceğim. Yine de işte buradayım ve işte başlıyorum.
Birileri tarafından dinlenme ümidiyle...