Yeni bir
şeyler arayışındayım bu aralar. Kendimi farklı şeylerle doyurmaya, karnımı tıka
basa doldurmaya çalışıyorum. Başarılı oluyor muyum? Galiba evet, bi’ kıpırtı
hissettim sanki midemde. Boşluktaki ufak mutluluk kırıntıları, kendimi daha iyi
ifade etmeye başlamam, gidilecek yeni yollar bulmam… Sanırım bunlar doğru açıda
olduğumun göstergeleri ya da birkaç santim daha büyümüş olmamın.
Kafamın içi
o kadar dağılmış ki kenara itip eşyaları köşeye kıvrılamıyor beynim artık. O yüzden
toparlanmalı ve bahar temizliğine girişmeli nöronlarım. Yazın gelmesiyle
kullanılmamak üzere kenara kaldırılmaya çok alışmış kafamı işler halde tutmaya
zorlanıyorum bu sene. Kendimi tembelliğe, oradan oraya atmaya nasıl
alıştırmışsam bu yazıda konu bütünlüğü bile sağlayamayacağım gibi. Her yaz dağıtıp dönem başında adapte olmaya başlayarak işi tamamlayamadan bir okul yılını bitirmek ruhuma öylesine yapışmış ki...
Rafları yeniden
düzenliyoruz işte efendim. Yaşanacak daha kaliteli ömür oluşturmayı deniyoruz, yeni basılmış taze fikirler ve çalışma
gayretleriyle. Böyle büyük kararlar almak yok ama bu sefer. Küçük küçük süpürmeler,
denemeler, bebek adımları, yormadan ve yılmadan süreklilik yakalamak adına
çabalar.
Gizli saklı köşelerimi anca fark ettiğim için çokça anlatmak istiyorum kendimi insanlara işte böyle. Çünkü, daha kendine fısıldanacak bir çok sır buldum beynimin ücra köşelerinde ama hepsini birden de önüme dökmeye cesaret edemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder