Deliriyor muyum?

Beynimin içinde dolaşan canavarlara bağırıyorum. “Rahat bırakın beni!” Duymuyormuş gibi davranıyorlar ama biliyorum duyuyorlar. Çünkü ben ne zaman onlara seslensem, yardım çığlıkları atsam onlar daha çok canımı yakmaya başlıyorlar. Susmaları, durmaları lazım, durdurmam lazım. Birileri gözüme bakıp görecek diye onları, korkuyorum. Perdeleri çekmeye, saklamaya çalışıyorum onları içeride. Eğlencelerini duymasınlar diye başkaları, seslerini bastırmak için ben de gülüyorum insanların yüzüne. Beynimi kemiriyor canavarlar ben gülüyorum, canımı yakıyorlar ben gülüyorum. Merak ediyorum bazen gerçekten olup olmadıklarını. Her şey benim kurduğum bir dram mı yoksa?  Ben deliriyor muyum? Emin olamıyorum ama bu sızının, oyunun, beynimin içindeki gürültünün dinmesi gerekiyor artık. Bundan eminim…