08.06.2017
Acı,
kemiklerimi kemiren termit şimdilerde.
Kumun
üstüne dizip
Suya
karışmalarını beklediğim acılarım…
Ekmek
kırıntıları olmuş peşime hepsi
Bırakmıyorlar
yakamı, boğuyorlar beni
Soluğumu
tutup koşmaya çalıyorum
Daha ben uzaklaşamadan
tutuyorlar eteklerimden,
Her biri
başka bir köşemden çekiştirip
Yanlarına
alıyorlar beni.
“Biz
gidersek sen de bizimle geleceksin
Kilidi
kapısı yok bunun, kaçışın yok bizden”
İnsanın
acıları konuşur mu?
Konuştular
benimle
Yüzüme vura
vura kendilerini
Aklımı
başıma getirdiler
Biliyorum
artık hiç gelmeyecek deniz buralara
Kaybolmayacak
onların izleri
Zor yolla
da olsa anladım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder